چکیده : با گذشت زمان و پیشرفت علم و تکنولوژی وانقلاب صنعتی در اروپا، تحول بزرگی در فرهنگ و زبان ملل غرب پدید آمد؛ و به تبع آن واژه های نوین سر برآوردند.و به تدریج مفهوم" واژه سازی" (néologisme)در زبان های اروپایی شکل گرفت . از آن پس، با گسترش ارتباط و رویارویی فرهنگ ها با یکدیگر، ملل شرقی، از جمله ایران ، همواره با چالشی بزرگ مواجه بوده تا کمبودهای واژگانی ناشی از این تحولات را برطرف سازد.از این رو ، فرهنگستان ایران در سال 131? شمسی هجری تاسیس شد. این انجمن تلاش های زیادی در جهت نشان دادن راه درست بهره گیری از مایه های زبان فارسی انجام داده است. با مطالعه آثار بزرگ ادبی جهان، می توان دریافت که همواره نویسنده بار آفرینش واژه های نوین را بر دوش کشیده و به خواننده کمک کرده تا بتواند انتزاعی ترین مفاهیم را به کمک واژگانی نو ، دریافت کند. از دیگر سوی ، نباید نقش مترجم را در این میان نادیده گرفت.چرا که مترجم تنها پل ارتباطی میان نویسنده و خواننده است. به همین جهت ما در این پایان نامه به بررسی نقش مترجم در واژه سازی در زبان فارسی پرداخته و سعی داریم که میزان تأثیر مترجمان برغنای دایره واژگان فارسی را بررسی کنیم.