حوضه رسوبی کپه داغ در شمال و شمال شرق ایران واقع می باشد و سازند خانگیران آخرین نهشته های دریایی این حوضه محسوب می شود. در این مطالعه، برش الگوی این سازند، واقع در شمال شهر درگز، غرب حوضه رسوبی کپه داغ مورد بررسی قرار گرفته است. ضخامت این سازند در این برش 1880 متر می باشد، که 505 متر ابتدایی آن مورد بررسی قرار گرفته است. لیتولوژی این سازند در این برش شامل تناوبی از شیل، مارن، مارن های سیلتی و میان لایه هایی از سیلت استون می باشد. مرز زیرین این سازند با سازند چهل کمان به صورت تدریجی و هم شیب و مرز بالایی آن مورد بررسی قرار نگرفته است. در این مطالعه 31 گونه فرامینیفر پلانکتونیک از 10 جنس در قالب 6 بایوزون تحت عنوان globanomalina chapmani interval rang zone, acarinina soldadoensis interval rang zone, turborotalia prolata interval rang zone, acarinina pentacamerata interval rang zone, hantkenina nuttalli interval rang zone, pseudohastigerina wilcoxensis interval rang zone. مورد شناسایی قرار گرفتند، که قابل تطابق با زون های استاندارد جهانی p6 تا p11 مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری berggren 1995 می باشند، که بر این اساس، سن قاعده سازند خانگیران در برش الگو early eocene - early middle eocene،( ypresian-lutetian) تعیین شده است. با توجه به فرامینیفرهای بنتیک شاخص عمق و نسبت فرامینیفرهای پلانکتونیک به بنتونیک و معادلات تعیین عمق، 230 متر ابتدایی سازند، عمق ساب لیتورال و در ادامه و تا ضخامت 505 متری، عمق باسیال بالایی تا میانی را نشان می دهد. همچنین در این مطالعه بر اساس مورفوتایپ های بنتیک اپیفونا به اینفونا، سازند مورد نظر به دو بخش تقسیم می شود: بخش ابتدایی که در آن نسبت مورفوتایپ های (ep/in) فراوان بوده و نشان دهنده محیطی با شرایط اکسیژن بالا و مواد غذایی کم می باشد. و در ادامه این نسبت کاهش پیدا می کند، که بیانگر کاهش مقدار اکسیژن و افزایش مواد غذایی می باشد.