وقوع انقلاب اسلامی ایران در اواخر قرن بیستم ، علاوه بر ایجاد تحولات درونی ، تاثیرات بیرونی نیز داشته است. این پدیده با توجه به ماهیت اسلامی و مردمی بودن آن بسیاری از متفکران و تحلیل گران بین المللی را متوجه خود ساخت. آنچه که موجب جلب توجه نخبگان وپژوهشگران و صاحب نظران گردید کیفیت رخداد این انقلاب و نوع همبستگی بین رهبری و مردم ایران است. زیرا نظریه پردازان انقلاب هر گونه انقلاب را بدون ساخت طبقاتی و خود اگاهی طبقاتی غیر ممکن دانسته اند.با وقوع انقلاب اسلامی در ایران نه تنها نظریات انان به چالش کشیده شد.بلکه به باور تحلیل گران انقلاب اسلامی یک نوع بیداری جهانی واسلامی در بسیاری از کشورهای مسلمان وسایر ملل ایجاد کرده است.لذا این رساله به بررسی تاثیرات سیاسی و فرهنگی انقلاب اسلامی ایران بر کشور های مسلمان حاشیه ی دریای خزربه عنوان مسئله اصلی پرداخته ونگارنده تلاش میکند. با بهره گیری از منابع و تحقیقات موجود و نیز استفاده از روش تحقیق میدانی به پرسش در این رساله پاسخ دهد.فرضیه اصلی تحقیق عبارت از این است که در بین مجموع عوامل تاثیر گذار، عوامل فرهنگی و سیاسی بیشترین سهم را در قفقاز شمالی و جنوبی و برخی از کشورهای آسیای مرکزی دارد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که تاثیر انقلاب اسلامی در قفقاز و بیشتر درآذربایجان و تا حدودی بر کشور ترکمنستان به نسبت سایر کشورها تاثیر گذاری داشته است.جامعه نخبگان این منطقه و اصحاب رسانه و حتی دولت ها نیز برای نظام دهی اندیشه روش و نگرش خود را از دستاوردها و ارمان های انقلاب اسلامی بهره جویند .و در این زمینه شخصیت و اندیشه های امام خمینی بهترین مولفه تاثیر گذاری بوده است .