با مروری بر نظریه های جریان اصلی سیاست بین الملل، از والتز تا جرویس و والت مشخص می شود که گرایش رئالیستی درون جریان در تبیین رفتار بازیگران سیاست بین الملل، یا به مولفه های مادی ارجاع می دهند و به آن اکتفا می کنند و یا در صورت داخل کردن مولفه های غیرمادی، به لحاظ روشی با مشکل روبه رو هستند. هم چنین، ونت، هرچند در ادامه ی همین مسیر یک چارچوب فرانظری جدید و مناسب تر و با محوریت ایده ها پیشنهاد می دهد، باز به لحاظ روشی با مشکلات دیگری مواجه است. این پایان نامه پس از مروری بر این جریان، به تلاش هاس صورت گرفته برای حل این مشکل می پردازد و با شناسایی مشکلات روشی و فرانظری این تلاش ها، رئالیسم انتقادی روی باسکار را به عنوان چارچوب نظری و فرانظری جایگزین پیشنهاد می کند و بر اساس قابلیت های آن، یک چارچوب جدید برای نظریه سیاست بین الملل طرح می نماید و در نهایت، برای سنجش میزان کارایی این رویکرد، کارکرد دین اسلام به عنوان یک مولفه غیر مادی تأثیرگذار در این حوزه را صورت بندی و بررسی می-نماید.