در این پایان ، تخریب نوری پلی وینیل کلرید و نیز اثر افزودنی هایی نظیر تینووین 770 ، تینووین 620 و نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی بر تخریب نوری پلیمر مورد بررسی قرار گرفت.تحقیقات با استفاده از طیف سنجی مادون قرمز ، ویسکومتری ،کروماتوگرافی ژل تراوا ،sem انجام گرفت.نتایج طیف سنجی مادون قرمز نشان داد که سرعت تخریب پلیمر به تنهایی ،کندتر از سرعت تخریب با افزودنی های تینووین 770 و تینووین 620 می باشد. نتایج حاصل از ویسکومتری نمونه ها ، کاهش ویسکوزیته و نیز کاهش جرم مولی نمونه ها را در اثر تخریب نوری نشان داد. کروماتوگرافی نفوذ ژل در مورد نمونه های خالص ، کاهش جرم مولی نمونه را در زمان های 50 ، 100، 200 ساعت بعد از تخریب نشان داد. تصاویر sem در مورد نمونه های نانو نشان داد که در حضور نانوذرات سرعت تخریب نوری پلیمر کاهش یافته است.