نیاز انسان به شادابی موضوعی بنیادین از موجودیت انسانی است و فضاهای شهری نقش مهمی در ایجاد و نگهداری شادابی در یک جامعه شهری دارند. شهر از طریق مبلمان شهری است که خود را به شهروندان عرضه می کند، با آن ها ارتباط برقرار نموده، روابط و فعالیت های ایشان را تسهیل می نماید. با این وجود، مبلمان شهری تهران تاکنون بیشتر حول جنبه های عملکردگرایانه و یا صرفا زیبایی شناسانه طراحی شده است. اگرچه در سال-های اخیر، توجه به طراحی مبلمان شهری با توجه به نیازهای رفتاری و فرهنگی کاربران گسترش یافته، با این وجود این حوزه، فعالیت و پژوهش بیشتری را می طلبد. در این پژوهش هدف، بررسی نقش مبلمان شهری در شادابی اجتماعی و طراحی مبلمانی است که علاوه بر کارایی و جذابیت فرمی، در افزایش سطح شادابی اجتماع تأثیرگذار باشد. این پژوهش ابتدا به شناخت مفهوم شادابی اجتماعی و بررسی عوامل موثر بر آن می پردازد؛ بر این اساس، شادابی اجتماعی مفهومی عمیق، درونی و برآیند حضور امید، سرزندگی و نوع دوستی در تک تک افراد جامعه است و شاد کردن جامعه لزوما منجر به شاداب تر شدن آن نخواهد شد. در ادامه با مطالعه نقش مبلمان شهری در شکل گیری آن، به طراحی این محصولات در راستای ارتقاء شادابی اجتماعی پرداخته شد. فرآیند ایده پردازی، هم زمان با بررسی متون ، به روش طوفان فکری و بدون در نظر گرفتن محدودیت ها آغاز گردید. از طرفی با بررسی پارک های تهران و مقایسه ویژگی های آن ها، «پارک شهر» به عنوان کیس طراحی انتخاب شد و به روش مشاهده و مصاحبه، اطلاعاتی در مورد شرایط فعلی و نیازهای کاربران آن به دست آمد. در ادامه، فرآیند طراحی بر اساس نتایج بخش بررسی متون و تحقیقات میدانی تکمیل شده، طرح نهایی با تلاش برای افزایش کیفیت لذت بردن از طبیعت بوستان و ایجاد بستری برای شکل گیری ارتباطات اجتماعی میان شهروندان توسعه یافته، ارائه گردید.