در این مطالعه با هدف بررسی حساسیت ریسک طراحی معادن روباز به تغییرات ذاتی عیار ماده معدنی، کانسار سنگ آهن دردوی (یکی از کانسارهای سنگان) با استفاده از روش های شبیه سازی شرطی مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای این منظور ساخت مدل زمین شناسی کانسار، بررسی زمینآماری و تخمین و شبیه سازی، بهینه سازی مدل های تخمینی و شبیه سازی شده به ترتیب با نرم افزارهای datamine، wingslib و npv scheduler صورت گرفته است. نتایج به دست آمده نشان از کمتر بودن نتایج مدل تخمینی نسبت به مقادیر مورد انتظار تحقق های شبیه سازی شده در مقادیر کل سنگ محتوای فازهای افزایشی، فلز قابل بازیابی، ارزش خالص و ارزش خالص فعلی به ترتیب به میزان 89/61، 19/11، 83/2 و 57/60 درصد دارد. اما مقدار ماده معدنی مدل تخمینی نسبت به مقدار مورد انتظار شبیه سازی ها به میزان تقریبی 4/5 درصد بیش تخمینی داشته است. ارزش خالص فعلی کلی پیت های نهایی برای مدل تخمینی 232 میلیون دلار و مقدار مورد انتظار تحقق ها نیز 383 میلیون دلار بوده است. میانگین عیار سنگ آهن برای مدل تخمینی نسبت به ارزش مورد انتظار شبیه سازی ها به میزان 05/14 درصد کاهش داشته است که نشان از هموارسازی مفرط مدل تخمینی دارد. بررسی همزمان گسترش محدوده های نهایی نیز نواحی بالقوه ی ریسک حداکثر نسبت به عدم قطعیت عیار را در دیواره های معدن به ویژه در دیواره ی جنوب شرقی پیت نشان داده اند. شبیه سازی ها در عمق نیز گستردگی قابل توجه ای نشان داده اند که بیشتر به کمبود اطلاعات برمی گردد و می تواند اهداف اضافه حفاری باشد. هزینه ی تولید بر فلز قابل بازیابی نیز با وجود بیش تخمینی واضح مدل تخمینی در فازهای اولیه و میانی، در محدوده ی نهایی نشان از کم تخمینی 37/2 درصدی مدل تخمینی (76/51 دلار بر تن) نسبت به مقدار مورد انتظار (22/53 دلار بر تن) تحقق های شبیه سازی شده داشته است.