حوزه دره صوغان کرمان با وسعت 160 کیلومترمربع دارای امتداد شمال شرقی-جنوب غربی است. که شامل محوطه های بسیاری می باشد، که کاوش نشده اند. این پژوهش تنها محوطه کاوش شده این دره وسیع که همان تپه یحیی است را در برمی گیرد. این محوطه باستانی در سال 1967 توسط پروفسور کارلوفسکی و تیم کاوش از دانشگاه هاروارد کشف و شناسایی شد، کاوشها در این محوطه نسبتا بزرگ باستانی از سال 1967 تا 1975 به مدت 5 فصل انجام گرفت، و در جدیدترین برنامه انجام شده تیمی به سرپرستی آقای علیدادی سلیمانی از میراث فرهنگ کرمان سفالهای این محوطه را مورد بررسی مجدد قرار داد. محوطه تپه یحیی یکی از شاخصترین محوطه های جنوب شرق ایران می باشد که از هزاره پنجم تا دوم ق.م بیشت از 1000 قطعه ظرف سنگی کارشده و نیمه تمام شده ازآن به دست آمده، و همچنین وجود معادن برداشتهای کهن از معادن که خود نشان از بومی بودن ظروف سنگی دارد. در این پژوهش، در ابتدا 143 قطعه از ظروف سنگی تپه یحیی که برخی از آنها در گزارشات و مقالات تنها معرفی شده و برخی دیگر در موزه های مختلف و هم چنین در بازبینی مجدد از تپه شناسایی شده اند، از نظر جنس، فرم و نقوش روی آنها بررسی و تحلیل شده و در مرحله ی بعد به صورت مقدماتی با یافته های ظروف سنگی سایر محوطه های درون منطقه ای نظیر شوش، جیرفت، شهداد و شهرسوخته و برون منطقه ای نظیر تاروت، فیلکه و بحرین در جنوب خلیج فارس و محوطه های میان رودانی، مقایسه شده است.

چکیده ندارد.