این پژوهش با هدف بررسی عوامل ایجاده کننده استرس شغلی کارکنان ادارات بهزیستی خراسان شمالی انجام شده است و درصدد تعیین تأثیر متغیرهایی مانند کنترل شغلی،حمایت اجتماعی،فشار کاری، رضایت شغلی،به کارگیری مهارت،ابهام نقش،تعارض نقش،منابع شغلی و تقاضای شغلی بر استرس شغلی است. برای نیل به اهداف فوق، با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و با تمام شماری کارکنان ادارات بهزیستی استان دو پرسشنامه (یک پرسشنامه محقق ساز ویک پرسشنامه استاندارد) بین کارکنان توزیع شد وداده های مورد نظر جمع آوری گردید. 2/41 درصد از مردان و 1/43 درصد از زنان دارای استرس شغلی پایین،4/57 درصد از مردان و 0/54 درصد از زنان دارای استرس شغلی متوسط و5/1 درصد از مردان و 9/2 درصد از زنان دارای استرس شغلی بالا می باشند،بنابراین می توان گفت که میانگین استرس شغلی مردان بیشتر از زنان می باشد. طبق یافته های تحقیق کارکنان با تحصیلات بالا در مقایسه با کارکنان با تحصیلات پایین تر دارای استرس شغلی بیشتری می باشند. با بررسی نتایج بدست آمده از آزمونهای گاما وکندال bرابطه متغیرهای حمایت اجتماعی، رضایت شغلی و منابع شغلی به صورت معکوس) با افزایش میزان این متغیرها،میزان استرس کاهش می یابد(با استرس شغلی تایید می شود. نتایج بدست آمده از آزمونهای کندال bو کندال نشان می دهد که متغیرهای ابهام نقش،تضادنقش،آینده مبهم شغلی، تقاضای شغلی به صورت مستقیم(با افزایش میزان این متغیرها،میزان استرس نیز افزایش می یابد)با استرس شغلی رابطه دارد.

با توجه به گسترش روزافزون پدیده تروریسم در دنیا بویژه پس از حملات تروریستی یازده سپتامبر 2001، جامعه جهانی ضرورت مبارزه شدیدتر و موثرتر با این پدیده را احساس نمود و در این راستا اقدام به اتخاذ تدابیر پیشگیرانه برای جلوگیری از وقوع تروریسم نموده است . به عنوان مثال سیزده سند بین المللی مرتبط با تروریسم به تصویب جامعه جهانی رسید . در این تحقیق تلاش شده تا در خصوص تدابیر پیشگیرانه (اجتماعی و وضعی) بین قوانین ایران و اسناد بین المللی مقایسه ای صورت بگیرد . بر این اساس موضوع با روش کتابخانه ای مورد بررسی قرار گرفت . در ابتدا مفهوم تروریسم مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت ، سپس به عوامل وقوع جرائم تروریستی پرداخته شد و در نهایت تدابیر پیشگیرانه غیرکیفری (وضعی و اجتماعی) و کیفری در خصوص تروریسم مورد تحلیل و مقایسه قرار گرفت و در پایان مشخص شده است که در ایران و اسناد بین المللی بیشتر ، از تدابیر پیشگیرانه وضعی و واکنشی برای مبارزه با جرم تروریسم استفاده می شود ، در صورتی که تدابیر پیشگیرانه اجتماعی کاراتر و موثرتر می باشد. بنا براین پیشنهاد شده است ، قانون گذار ایران در ابتدا تروریسم را تعریف و جرم انگاری نماید سپس تدابیر پیشگیرانه (بویژه اجتماعی) را در خصوص مبارزه با تروریسم اتخاذ نماید.

چکیده ندارد.