هدف ازتحقیق حاضر ارزیابی نظریه‏ی خودآیینی هنر است. در این تحقیق از روش اسنادی یا کتابخانه‏ای برای جمع‏آوری اطلاعات استفاده شده است. با توجه به بعد نظری و کیفی پژوهش حاضر، جامعه آماری و روش نمونه گیری براساس روش کمی نبوده بلکه گزیده‏ای از دیدگاههای ارائه شده در باب هنر در خلال دو قرن ماقبل است. در این پژوهش ابتدا تعریف مفهومی هنر و نظریه‏های مربوط به زیبایی ارائه شده است سپس به بررسی منشأ هنر و نظریات گوناگونی که درباره منشأ و مبدأ هنر مطرح شده، پر داخته است و در مرحله‏ی آخر به بررسی ارتباط بین هنر و جامعه و سه رویکردی که در این ارتباط مطرح شده یعنی رویکرد جبریت اجتماعی هنر، رویکرد فلسفی جامعه شناختی به هنر و رویکرد خودآیینی هنر می‏پردازد. نتایج این بررسی‏ها نشان می‏دهد که برخلاف ادعای نظریه‏ی خودآیینی هنر که هنر را پدیده‏ای فارغ از مقولات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، مذهبی و سیاسی می‏داند، هنر نه پدیده‏ای درونی و فارغ از این مقولات است و نه پدیده‏ای کاملاً بیرونی و منتج از این عوامل بلکه بین هنر و این عوامل گفتمان و رابطه‏ی دوسویه‏ای برقرار است.

چکیده ندارد.