از جمله مشکلاتی که مصرف بی رویه کودهای شیمیایی به وجود می آورد افزایش شوری خاک می باشد، اولین تاثیر شوری بر رشد گیاهان عدم یکنواختی در جوانه زنی و سبز شدن آن ها در مناطق شور می باشد، امروزه تکنیک پیش تیمار بذر بعنوان عامل بهبود دهنده جوانه زنی و استقرار تحت تنش های محیطی معرفی شده است. با توجه به این موضوع پرایم کردن بذور با محلول های اسمزی و یا باکتری های محرک رشد در کشاورزی اهمیت فراوانی پیدا کرده است. به منظور افزایش مقاومت به شوری در گیاه گندم آزمایشی در سال زراعی 1389 در آزمایشگاه و گلخانه ی علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای مورد آزمایش در این بررسی شامل پرایم با باکتری ازتوباکتر کروکوکوم استرین 5، کلرید سدیم ،ترکیب ازتوباکتر و کلرید سدیم و عدم پرایمینگ و چهار سطح شوری (صفر،50 ،100 و 200 میلی مولار) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که پرایم کردن بذر ها بر تمام صفات اندازه گیری شده به جز درصد جوانه زنی اثر بسیار معنی داری داشت، همچنین غلظت های مختلف شوری بر تمام صفات به جز درصد جوانه زنی و نسبت وزن خشک ریشه چه به ساقه چه اثر معنی داری داشت، نتایج این تحقیق نشان داد که با پرایم کردن بذور می توان تا حدودی آثار مخرب شوری را کاهش داد در این تحقیق نتایج نشان داد که با تلفیق بیوپرایمینگ و اسموپرایمینگ بذور می توان به نتایج بسیار خوبی رسید به طوری که در اکثر تیمارها تلفیق بیو واسمو پرایمینگ بذور نتایج مطلوبتری را نشان داد .