در این تحقیق سازند آسماری (الیگو–میوسن) در چاه های 281 و 323 میدان نفتی مارون، جنوب شرق اهواز، به ترتیب شامل 510 متر و 609 متر نهشته های کربناته همراه با میان لایه هایی از شیل، ماسه سنگ است که به صورت تدریجی روی شیل های سازند پابده و به صورت ناپیوستگی هم شیب در زیر نهشته های سازند گچساران قرار دارد، بررسی شده است. میکروفونای نسبتاً متنوعی شامل فرامینیفرهای بنتونیک و پلانکتونیک به صورت مقاطع میکروسکوپی استخراج شده از چاههای مذکور مورد شناسایی قرار گرفته اند. در این مجموعه، در چاه 281، 20 جنس و 25 گونه فرامینیفرهای بنتونیک و یک گونه متعلق به یک جنس فرامینیفرهای پلانکتونیک شناسایی شده اند. در حالیکه در نهشته های الیگو–میوسن چاه 323، 34 جنس و 38 گونه فرم های بنتونیک و یک گونه متعلق به یک جنس از فرامینیفرهای پلانکتونیک شناسایی شده اند. براساس پراکندگی چینه شناسی و تغییر در اجتماع فرم های مذکور، بیوزون های زیر پیشنهاد شده اند: 1) borelis melo curdica – b. melo melo assemblage zone 2) miogypsina - elphidium sp. 14 – peneroplis farsensis assemblage zone 3) archaias asmaricus – a. hensoni – miogypsinoides complanatus assemblage zone 4) lepidocyclina – operculina – ditrupa assemblage zone برای تعیین سن نسبی بیوزون های مذکور در چاههای 281 و 323 از اجتماع فرم های فسیلی و نیز اطلاعات موجود درباره تغییر در پراکندگی ایزوتوپ های استرانسیم استفاده شده است. در این شیوه سن پیشنهادی برای بیوزون های مذکور به شرح زیر است. 1) borelis melo curdica – b. melo melo assemblage zone به سن میوسن پیشین (بوردیگالین) 2) miogypsina - elphidium sp. 14 – peneroplis farsensis assemblage zone به سن الیگوسن پسین (آکیتانین) 3) archaias asmaricus – a. hensoni – miogypsinoides complanatus assemblage zone 4) lepidocyclina – operculina – ditrupa assemblage zone به سن میوسن پیشین (شاتین)