شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی از تأثیر گذار ترین شخصیت های ادب پارسی است، که آثار وی از زمان حیاتش تاکنون با رویکرد و استقبال فراوان مخاطبان همراه بوده است. قرن هاست که گلستان و بوستان وی در مراکز آموزشی قدیم و جدید بعد از قرآن کریم در ایران و خارج از ایران خوانده می شود. افزون بر زبان آهنگین، رسا و پر تأثیر، توجه شیخ اجل به مسائل اجتماعی و بایدها و نبایدهای اخلاقی، در استقبال و رویکرد مراکز آموزشی و دیگر مخاطبان بی تأثیر نبوده است و همین امر موجب شده که شیخ شیراز در اذهان بسیاری از فارسی زبانان، بیشتر به عنوان یک معلم اخلاق نقش بندد. از آن جا که فرا خواندن به زیبایی ها و نیکی ها و بازداشت از بدی ها و زشتی ها از اصلی ترین مباحث و اصول علم اخلاق است در این پایان نامه قصد بر آن بوده که بررسی شود شیخ اجل در کتاب پر ارج گلستان مخاطبان را به چه اموری ترغیب و یا از چه اموری تحذیر نموده است و برای هدایت مخاطبان خود از چه شیوه های ترغیب یا فراخوانی و تحذیر یا بازداشتی بهره برده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که سعدی در گلستان، 47 مورد مختلف، مخاطب را به فضایل اخلاقی فرا خوانده و در 73 مورد نیز از رذایل اخلاقی باز داشته است، شایان یاد است که شیوه هایی نیز که او در این امر برگزیده، بسیار متنوع اند. یافته های این پژوهش در پنج فصل به شرح زیر ارائه شده است: فصل اول: کلیات و مقدمه. فصل دوم: گذری بر احوال و دیدگاه های تربیتی سعدی فصل سوم:. بررسی شیوه های ترغیب و فراخوانی در گلستان؛ مانند قناعت، سخاوتمندی، صبر و بردباری و ... فصل چهارم: بررسی شیوه های تحذیر یا بازداشتی سعدی در گلستان؛ مانند مردم آزاری، حرص و آز، بخل و سفلگی و .. فصل پنجم: نتیجه گیری