شبکه های عصبی مصنوعی ابزار قدرتمندی برای محاسبه و به عنوان یک راه حل دیگر برای حل مسائل بهینه سازی می باشند. روش های قدیمی برای حل مسائل ‎$ qp $‎ در واقع مستلزم یک فرایند تکراری هستند و همچنین زمان محاسبات طولانی کاربرد آنها را محدود کرده است‎‎‏ زیرا الگوریتم های قدیمی برای محاسبات عددی به دلیل این که زمان مورد نیاز برای حل تا حدود زیادی وابسته به ساختار و بعد مسأله ها می باشد ممکن است موثر واقع نشوند. یکی از روش های ممکن و بسیار امیدوار کننده برای بهینه کردن زمان حقیقی به کار بردن شبکه های عصبی می باشد.‎ این پایان نامه مسائل برنامه ریزی درجه دوم محدب را با استفاده از شبکه های عصبی که در قالب یک سیستم دینامیکی بیان شده بررسی و تحلیل می کند و مقایسه ای بین روش های ارائه شده از جنبه ی حجم عملیات محاسباتی و سرعت همگرایی به عمل آمده است.