اختلال هماهنگی رشدی وقتی رخ می دهد که در رشد مهارت های حرکتی تأخیر بیفتد، یا در انجام حرکات هماهنگ مشکلاتی بروز کند، عملکرد کودک مبتلا به این اختلال در فعالیت های روزمره ای که نیازمند هماهنگی حرکتی است، پایین تر از سطح مورد انتظار برای سن و هوش اندازه گیری شده آن است و به دلیل بیماری های جسمانی و روان شناختی نیست. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیرات احتمالی تمرین فیزیوبال بر کارکردهای حسی- حرکتی، اجرایی و توجه در کودکان پسر دارای اختلال هماهنگی رشدی 5 تا 6 ساله شهر اصفهان بود. از بین تمامی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی در شهر اصفهان، 30 نفر با استفاده از آزمون های غربالگری و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) انتخاب شدند. ابزار تحقیق جهت غربال پرسشنامه اختلال هماهنگی رشدی، آزمون رشدی دنور2 و آزمون هوش ریون بودند. همچنین جهت ارزیابی متغیرهای وابسته از پرسشنامه ی عصب- روان شناختی کانرز استفاده شد. روش تحقیق به صورت پیش آزمون- پس آزمون بود که گروه آزمایش برنامه حرکتی مداخله ای تمرین با فیزیوبال را برای 8 هفته انجام دادند و گروه کنترل هیچ تمرین و مداخله ای را دریافت نکرد. برای بررسی تاثیر تمرین از آزمون تی وابسته و برای مشخص شدن میزان تفاوت در گروه ها از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیری و تحلیل کواریانس یکراهه استفاده شد. یافته ها تاثیر تمرین با فیزیوبال برای گروه آزمایش در تمامی متغیرها به غیر از عملکرد لامسه و استشمام را نشان داد (0.05p?). همچنین یافته ها تفاوت میانگین نمرات گروه آزمایش با گروه کنترل در متغیرهای تحقیق را نشان داد (0.05p?). بنابراین گروه آزمایش عملکرد بهتر و بهبودی در اختلال را نشان دادند که تاثیر مثبت تمرین با فیزیوبال برای کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی را نتیجه می دهد. از این رو به مهدهای کودک و مدارس پیشنهاد می شود از این گونه تمرینات جهت بهبود کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی استفاده کنند.