در این آزمایش تاثیر سطوح مختلف بایپرولیودی به همراه یا بدون آنزیم بر قابلیت هضم، عملکرد رشد، و متابولیت های خونی جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. بایپرولیودی در سطوح صفر،4، 6و 8 درصد جایگزین ذرت شد. تعداد 320 قطعه جوجه خروس راس 308 یکروزه که به روش تفاوت رویش پرها تعیین جنسیت شده بودند، به روش فاکتوریل (4×2 ) و در قالب طرح کاملا تصادفی در8 تیمارآزمایشی باچهار تکرار و هر تکرار با 10 جوجه در قفس های استاندارد تقسیم شدند. جوجه ها از سن 1 تا 14 روزگی با جیره یکسان دوره آغازین،14 تا 28 روزگی با جیره دوره رشد و 28 تا 42 روزگی با جیره دوره پایانی تغذیه شدند. محاسبه میزان مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل بصورت هفتگی انجام شد . از نظر آماری هیچگونه اختلاف معنی داری در بین صفات عملکردی مشاهده نشد (p>0/05). تهیه سرم خون جهت تعیین غلظت گلوکز، تری گلیسرید، اسید اوریک، کلسترول، hdl,ldl وهمچنین تعیین وزن اجزای لاشه نیز در پایان دوره انجام گرفت. از نظر وزن نسبی پشت و گردن ، کبد و طحال تفاوت معنی دار اماری بین تیمارهای آزمایشی مشاهده شد (p<0/05). گلوکز تنها فراسنجه خونی تحت تأثیر قرار گرفته در این آزمایش بود که افزایش معنی داری از نطر غلظت آن در بین تیمارهای آزمایشی دیده شد (p<0/05).