هدف از این مطالعه بررسی اثر ناهنجاری صافی کف پا و انگشت شست کج بر استقامت قلبی- تنفسی، چابکی در چهار گروه دختران 10 تا 12 سال با قوس کف پای صاف، انگشت شست کج و طبیعی بود. جامعه آماریکلیه دانش آموزاندختر دوره ابتدایی 10 تا 12 سال شهرستان شهریار بود و نمونه آماریشامل 80 دانش آموز از بین300 دانش آموز مشغول به تحصیل در دو مدرسه در دسترسانتخاب شدند.میزان افت استخوان ناوی و زوایه شست کج از دانش آموزاناندازه گیری شد وآزمودنی های مبتلا به صافی کف پا و انگشت شست کج متوسط تا شدید هر یک20 نفر به روش هدفمند و 40 نفر هماز دانش آموزان با پای طبیعی به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. میانگین سن، وزن، قد گروه کف پای صاف68/0± 6/11سال، 6/10 ± 1/37کیلو گرم، 6/7 ± 3/135 سانتی متر بود. میانگین سن، وزن، قد گروه انگشت شست کج81/0± 1/11سال، 4/4 ± 4/33کیلو گرم، 5/6± 141سانتی متر بود. سپس هر چهار گروه در دو آزمون دوی 540 متر و 9×4 متر برای سنجش استقامت قلبی- تنفسی و چابکی شرکت کردند. اطلاعات بدست آمده به وسیله آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t مستقل) توسط نرم افزار spss ویرایش 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد در آمادگی قلبی- تنفسی بین دو گروه کف پای صاف و طبیعی تفاوت معناداری مشاهده نشد، همچنین بین افراد مبتلا به ناهنجاری انگشت شست کج نسبت به شست طبیعی اختلاف معنی داری در استقامت قلبی- تنفسی وجود نداشت. یافتههای تحقیق نشان داد که میان چابکی افراد با قوس کف پای صاف و طبیعی و چابکی افراد با انگشت شست کج و شست طبیعی اختلاف معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری می شود که این ناهنجاری ها در سنین کودکی بر استقامت قلبی- تنفسی و چابکی اثر خاص نداشته اند بنابراین نباید کودکان را از شرکت در فعالیت های جسمانی و حرکتی محروم کرد. واژه های کلیدی:کف پای صاف- استقامت قلبی تنفسی - شاخص - چابکی- شست کج