روش پژ‍وهش، نیمه تجربی و طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه سوم مقطع راهنمایی مدارس شهرستان شهریار می باشد که در سال90-91 مشغول به تحصیل بوده و دامنه سنی آنها بین 14 الی 16 می باشد. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تک مرحله ای استفاده شد. 20 نفر از دانش آموزان را که بیشترین تعارض را با والدینشان در پرسشنامه نشان داده بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل(10نفر) و آزمایش(10نفر) جایگزین شدند. برنامه غنی سازی ارتباط در طول 8 جلسه1 ساعته به صورت هفتگی به گروه آزمایش آموزش داده شد و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزار پژوهش مقیاس تاکتیک های تعارض بین والدین و فرزندان بود که هر دو گروه در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون آن را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss و آزمون آماری تحلیل کوواریانس انجام شد.