گسترش شبکه های بزرگ و پیشرفته مانند اینترنت، به طور جدی وابسته به نحوه ی مدل سازی این شبکه هاست. مدل های ترافیکی که برای شبکه یا اجزای شبکه پیشنهاد می شوند نقش حیاتی در بالا بردن کیفیت خدمات شبکه دارند. بررسی هایی که در مورد مدل ترافیک در بسیاری از شبکه های محلی و گسترده انجام شده، نشان داده اند که ترافیک شبکه خودشبیه است. خودشبیهی به این مفهوم است، که یک خصوصیت معین از شی در بازه هایی از زمان یا فضا حفظ می شود که در بحث آمار، نشان دهنده خصوصیت وابستگی بلند مدت می باشد. خودشبیهی ترافیک تاثیر زیادی بر کارایی شبکه دارد. نرخ از دست رفتن بسته ها و میزان تاخیر، با افزایش خودشبیهی افزایش می یابد. یکی از روش های مهم تامین کیفیت خدمات و جلوگیری از وقوع ازدحام درشبکه های ip، استفاده از الگوریتم های مدیریت فعال صف و زمان بندی در مسیریاب ها، می باشد. به کمک این الگوریتم ها، وقوع ازدحام کنترل شده و از کاهش کارایی شبکه جلوگیری می شود. از این رو در این پایان نامه، یک ایده جدید برای مدیریت پویای صف بر اساس میزان خودشبیهی ترافیک ارائه می شود. مطالعات و بررسی های انجام شده نشان می دهد که، هر چه ترافیک خودشبیه تر باشد به بافر بیش تری نیاز است، بر اساس این ایده، ترافیک شبکه را با توجه به میزان خودشبیهی آن کلاس بندی شده و برای هر کلاس صفی جداگانه در نظر گرفته شده است. برای مدیریت پویای هر کدام از این صف ها، بر حسب درجه خودشبیهی، مقدار آستانه ای در نظر گرفته شده است که تصمیم گیری در مورد حذف یا دریافت بسته در صف بر اساس این پارامتر انجام می شود. این ایده در شبیه ساز ns2 پیاده سازی شده است. نتایج حاصل از پیاده سازی این ایده و مقایسه آن با دیگر الگوریتم هایی که در پیاده سازی آن ها از کلاس بندی استفاده شده است، نشان می دهد که الگوریتم پیشنهادی عملکرد قابل قبولی در افزایش کارایی شبکه و کاهش نرخ از دست رفتن بسته ها دارد.