هدف اصلی تحقیق حاضر تبیین تاثیر برنامه ریزی پیش از انجام تکلیف بر بهبود مهارت نوشتاری زبان آموزان ایرانی در آموزش زبان تکلیف محور می باشد. به بیانی دیگر، این مطالعه رابطه بین برنامه ریزی پیش از انجام تکلیف و دو ویژگی زبانی در عملکرد نوشتاری یعنی پیچیدگی و دقت در مهارت نوشتاری را در سی یادگیرنده زبان در دو بخش عمده بررسی می کند. ابزارهای مورد استفاده برای جمع آوری داده ها در مطالعه حاضر شامل آزمون تعیین سطح آکسفورد، طبقه بندی های براون برای ارزیابی نوشتن های زبان آموزان (1991)؛ و دو آزمون نوشتاری معتبر تافل به عنوان پیش آزمون و پس آزمون هستند. در بخش اول، نقش برنامه ریزی پیش از انجام تکلیف در عملکرد نوشتن با استفاده از آزمون t نمونه مستقل مورد بررسی قرار گرفت. بخش دوم این مطالعه به بررسی رابطه بین برنامه ریزی پیش از انجام تکلیف و پیچیدگی و دقت عملکرد در نوشتن با استفاده از روش های آماری آزمون t نمونه مستقل و همچنین تجزیه و تحلیل داده ها نیز اختصاص داده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که: الف) برنامه ریزی قبل از کار به طور قابل توجهی با بهبود مهارت نوشتن زبان آموزان همراه بود. ب) کاربرد برنامه ریزی قبل از انجام تکلیف نقش مهمی در بهبود پیچیدگی در مهارت نوشتاری یادگیرندگان ایفا می کند و ج). برنامه ریزی قبل از انجام تکلیف نقش قابل توجهی در بهبود دقت زبان آموزان در نوشتن ندارد.