هدف نهایی تمامی زبان آموزان برقراری ارتباطی موثر است ،اما با وجود مشکلات و کمبود هایی که در برقراری ارتباط پیش رو دارند به استفاده از ترفندهای ارتباطی مختلف تکیه میکنند. هدف از مطالعه توصیفی حاضر بررسی ترفندهای ارتباطی است که دانشجویان ایرانی رشته زبان انگلیسی در سطوح متفاوت دانش زبانی در ارتباطات گفتاری و نوشتاری خود استفاده میکنند. در این راستا، شصت دانشجوی زبان انگلیسی در دو سطح مختلف انتخاب شدند. عملکرد گفتاری و نوشتاری شرکت کنندگان با استفاده از مدل دورنی (1995) به صورت کمی و کیفی تحت بررسی قرار گرفت. آمار توصیفی و آزمونهای آماری مربوط حاکی از این بودند که نوع ارتباط ( گفتاری یا نوشتاری) در استفاده از ترفندهای ارتباطی نفش بسزایی ایفا میکنند. بررسی ها نشان داد که استفاده از ترفندهای ارتباطی در بین دانشجویان سطوح مختلف دانش زبانی نیز متفاوت بوده است. با در نظر گرفتن کثرت ترفندهای مورد استفاده شرکت کنندگان، محقق به این مهم دست یافت که مشکلات واژگانی، مدیریت گفتمان ،و تردید در انتقال مفاهیم از مهم ترین مشکلاتی است که زبان آموزان با آن مواجه اند. یافته های مطالعه حاضر برای مدرسین زبان انگلیسی و مولفین مواد آموزشی مفید خواهد بود.