هدف پژوهش حاضر بررسی علل ناکارآمدی آموزش زبان انگلیسی از دیدگاه معلمان راهنمایی شهر شیراز بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان زبان انگلیسی مقطع راهنمایی شهر شیراز در سال تحصیلی 91-90 می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ساده تعداد 196 نفر انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش مقیاس محقق ساخته علل ناکارآمدی آموزش زبان انگلیسی با سه مولفه شیوه تدریس، ارتباطی و ارزشیابی بود. به منظور روایی از تحلیل گویه و برای سنجش پایایی نیز از آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد که در میان علل ناکارآمدی آموزش زبان انگلیسی مولفه شیوه ارزشیابی از بیشترین ناکارآمدی برخوردار بود. در هر سه مولفه شیوه تدریس، ارتباطی و ارزشیابی معلمان مرد بیشترین میانگین را دارا بوده اند، اما این تفاوت معنادار نیست. همچنین هرچند در بین سوابق خدمتی علل ناکارآمدی در سه مولفه روش تدریس، ارتباطی و ارزشیابی متفاوت بود، اما تفاوت معناداری میان مولفه ها مشاهده نگردید.