مقدمه: ازدواج به عنوان بنیان تشکیل خانواده از اهمیت بسزایی برخوردار است. اما امروزه با بالا رفتن سن ازدواج و افزایش شمار دختران ازدواج نکرده، لزوم توجه به سلامت این قشر آسیب دیده ضروری می نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای ابعاد سلامت روانی- اجتماعی دختران با تجرد قطعی و زنان متاهل اجرا شده است. روش: در این پژوهش ابعاد مختلف سلامت روان و سطوح مختلف سازگاری با روش علی- مقایسه ای مورد مقایسه قرار گرفت. بدین منظور تعداد 80 نفر از جامعه دختران با تجرد قطعی و زنان متاهل 40- 35 ساله از میان شاغلین مناطق 6 و 4 تهران به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به پرسشنامه های scl-90-r و سازگاری بل پاسخ دادند. یافته ها: نتایج آزمون های آماری نشان داد که دختران با تجرد قطعی در مقایسه با زنان متاهل از 9 بعد سلامت روان؛ در خرده مقیاس های وسواسی- اجباری، حساسیت در روابط متقابل، افسردگی، اضطراب، افکار پارانوئیدی و روان گسسته گرایی و نیز از 5 بعد سازگاری در ابعاد سازگاری در خانه و سازگاری کلی به صورت معناداری نمره بالاتری به دست آوردند. نتیجه-گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، اهمیت ازدواج در ارتقای سلامت روان و افزایش سطح سازگاری دختران مورد تائید قرار گرفت که این نتایج، ضرورت رسیدگی فوری به موانع ازدواج و فراهم آوردن شرایط آسان برای ازدواج و هم چنین ارائه خدمات مشاوره ای، مددکاری و حقوقی برای آن دسته از دخترانی که به سن تجرد قطعی رسیده اند را بیش از پیش نمایان می سازد.