هدف از پژوهش حاضر سنجش سازه هوشیاری آموزشی مدیران گروه ها و اعضاء هیأت علمی دانشگاه های غرب کشور بود. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاههای غرب کشور (شامل دانشگاه کردستان، دانشگاه رازی کرمانشاه و دانشگاه بوعلی سینا همدان) بود. نمونه ای به حجم 309 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها دو پرسشنامه محقق ساخته بود که وضعیت هوشیاری مدیران گروه های آموزشی و وضعیت هوشیاری اعضای هیأت علمی گروه های آموزشی را اندازه می گرفت. جهت بررسی روایی ظاهری هر دو پرسشنامه ابتدا به نظر متخصصان استناد شد و پس از تأیید، روایی سازه پرسشنامه ها از طریق آزمون تحلیل عاملی اکتشافی مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. همچنین جهت سنجش پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برای پرسشنامه مدیران گروه های آموزشی (71.) و برای پرسشنامه اعضای هیات علمی برابر با (74.) بود که پایایی هر دو پرسشنامه قابل قبول بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل عامل اکتشافی ، کولموگرف- اسمیرنف، آزمون مجذور کای تک نمونه ای ،آزمون یو من – ویتنی و آزمون کروسکال والیس استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که شاخص های بیانگر هوشیاری مدیران گروه های آموزشی و نیز شاخص های بیانگر هوشیاری اعضای هیئت علمی قابل کاهش به پنج عامل زیر بنایی (اعتماد و همکاری در اشتراک دانش، تسلط روحیه کنجکاوی و یادگیری، شفافیت و احترام، تحمل و تخصص، لیاقت و تکثر) می باشند. همچنین نتایج بررسی هوشیاری گروه های آموزشی حاکی از آن بود که وضعیت هوشیاری گروه های آمورشی و اعضای هیئت علمی در سطح متوسطی بود. همچنین بین دیدگاه پاسخ دهندگان نسبت به هوشیاری مدیران و اعضای هیئت علمی گروه های آمورشی از لحاظ برخی متغیرهای دموگرافیک تفاوت معنی داری وجود داشت.در پایان نتایج به بحث و بررسی گذاشته شد.