هدف این مطالعه بررسی میزان استفاده از نقش نما های گفتمان توسط دانشجویان ایرانی یادگیرنده زبان انگلیسی بر اساس جنسیت و سطح بسندگی نوشتاری زبانی آنها است.این مطالعه در گروه زبان انگلیسی دانشگاه اراک انجام شده است.تعداد کل شرکت کنندگان در این تحقیق 29 نفر می باشد که از این تعداد 6 نفر آنها مرد و 23 نفر دیگر زن می باشند، که انتخاب آنها کاملا به صورت تصادفی است. از شرکت کنندگان خواسته شد که مقاله ایی استدلالی راجع به یک موضوع عمومی در یک جلسه کلاسی بدون محدودیت کلمه بنویسند.تعداد 29 مقاله جمع آوری شده با استفاده از مدل فریزر(2004) به صورت کمی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های اصلی نشان می دهد که اختلاف آماری معناداری بین میزان استفاده از نقش نماهای گفتمان و جنسیت و نیز اختلاف آماری معناداری بین میزان استفاده ازاین نقش نماها و سطح بسندگی نوشتاری زبانی شرکت کنندگان وجود ندارد.بنابراین همبستگی بین میزان استفاده از نقش نماهای گفتمان و متغیرهای جنسیت و مهارت افراد وجود ندارد. در آخر نیز کاربردهای آموزشی این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت.