چکیده کیفیت محیط شهری به عنوان یک جزء جدایی ناپذیر از کیفیت زندگی در برگیرنده احساس رفاه ، آسایش و رضایت مردم از عوامل کالبدی ، فضایی ، اجتماعی ، اقتصادی و سمبلیک زندگی شان است . در واقع دخالت دادن شاخص های اجتماعی و کیفی در اهداف توسعه و عمران شهری یکی از زمینه های اصلاح وگسترش مفهوم توسعه و کیفیت زندگی می باشد در واقع واکنشی است علیه توسعه یک بعدی اقتصادی و زمینه ای برای رسیدن به شاخص های توسعه پایدار .در سالهای اخیر تحت تأثیر نگرش ها و تحولات جدید برنامه ریزی برای اعتلای کیفیت محیط شهری از جمله اوقات فراغت ، فضای سبز ، تأمین و هدایت مشارکت مردم در برنامه ریزی و مدیریت شهری و... باعث شده تا مفاهیم کیفیت زندگی شهری هم از جنبه نظری و هم از جنبه عملی غنای بیشتری پیدا کرده و مباحث جدیدی را از نظر کیفی در برنامه ریزی های شهری و منطقه ای به وجود آورد و این روند بر آن شده تا موضوع کیفیت زندگی به یک بحث عمومی سوق داده شود و افکار عموم مردم وساکنین از اهداف مادی به ماهیت و اهداف معنوی معطوف گردد . پایان نامه حاضر با هدف شناسایی و برآورد سطح کیفیت زندگی شهری و تعیین عوامل موثر در وضعیت کیفیت زندگی در ناحیه 4 منطقه 6 شهرداری تهران نگاشته شده است . براین اساس با توصیف و تبیین مفهوم کیفیت ، ضمن شناسایی مولفه های موثر بر بهبود کیفیت زندگی در این ناحیه ، با توجه به شاخص های توسعه پایدار ،382 نمونه آماری ناحیه 4 منطقه 6 مورد سنجش قرار گرفته است و با شناسایی کمبودها و قوت ها، پیشنهادات مناسب برای ارتقاء کیفیت زندگی و محیط شهری ارائه گردیده است . مدل نظری در این تحقیق براساس چارچوب تحقیقات تجربی و میزان رضایتمندی ساکنین ازاین شاخص ها بنا نهاده شده است . اطلاعات استخراج شده از پرسشنامه ای که در سطح ناحیه توزیع شده است به واسطه مدل spss مورد ارزیابی قرار گرفت . همچنین روایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ تأیید شد و داده های استخراج شده با روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون ، رگرسیون چند متغیره ، تی مستقل و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . براساس نتایج به دست آمده از تحلیل ، سطوح معناداری بین کیفیت محیط شهری ، خدماتی ، بهداشتی و مشارکتی با ارتقاء کیفیت زندگی وجود دارد و میزان رضایتمندی ساکنین از محیط زندگی خود ، وابسته به این شاخص هاست .