یکی از مسائل مهم شهرهای امروزی، بحث هویت شهری در آنها می باشد.کم توجهی به ابعاد و عوامل هویت بخش در محلات شهری باعث ایجاد محیط هایی مصنوع و تهی از هویت انسانی می گردد.از نتایج این امر ،کاهش میزان مشارکت شهروندان ، پایین بودن احساس تعلق مکانی ،کاهش روابط همسایگی و انگیزه ساکنان برای ادامه سکونت در آن شهر می باشد.لذا شناخت شاخص های تأثیر گذار بر هویت شهری و بررسی نتایج حاصل از بکار بردن آنها در زندگی شهری می تواند به حل بسیاری از مشکلات ناشی از بی هویتی این گونه شهرها کمک نماید.در این راستا این پژوهش با حجم نمونه 383 نفر در محدوده ناحیه 7 شهرداری منطقه دو تهران انجام گرفته است.روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه با استفاده از نرم افزار spss که بدلیل وجود پارامتر های کیفی، از طریق ضریب همبستگی اسپیرمن توصیف و تحلیل شده اند.نتایج حاکی از آن است که رابطه معناداری میان متغیرهای مستقل (کیفیت محیط کالبدی، مشارکت شهروندان، حس تعلق و روابط همسایگی) و متغیر وابسته (هویت شهری) وجود داشته که بیانگر رد شدن فرض صفر و اثبات فرضیه تحقیق می باشد. واژگان کلیدی: هویت شهری، روابط همسایگی، حس تعلق ، مشارکت شهروندان،کیفیت کالبدی محیط