نیروگاه های سوخت فسیلی در صدر فهرست شرکت‏های قابل واگذاری اصل 44 قانون اساسی قرار دارند. سرمایه‏گزاری بخش خصوصی در نیروگاه‏ها مستلزم صرف منابع عمده‏ای بوده و انتخاب صحیح بهترین گزینه اهمیت ویژه‏ای دارد. در این پژوهش روش فعلی ارزیابی و رتبه‏بندی نیروگاه های سوخت فسیلی موسوم به روش راندمان و رتبه‏بندی نیروگاه‏ها با مدل پیشنهادی پژوهش یعنی رتبه‏بندی گزینه‏های تصمیم با کاربرد ترکیبی تکینک‏های اقتصاد مهندسی و تکنیک‏های تصمیم‏گیری چندمعباره مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور شش معیار مالی ارزش خالص فعلی، نرخ بازده داخلی، نرخ بازده حسابداری، شاخص سودآوری، دوره بازگشت سرمایه و معکوس دوره بازگشت سرمایه که با توجه به تحقیقات پیشین و نظر تحلیلگران و متخصصان می تواند بر تصمیم گیری سرمایه گذاران موثر باشد، مطرح شده است. داده های مورد نیاز برای آزمون فرضیه ها از منابع کتابخانه‏ای شرکت توانیر و با توزیع پرسشنامه از یک نمونه شامل 30 نفر از متخصصین صنعت برق جمع آوری شده است. در مدل پیشنهادی این پژوهش شاخص‏های اقتصاد مهندسی به عنوان معیارهای تصمیم‏گیری منظور و بهترین گزینه‏ با استفاده از روش تاپسیس انتخاب و معرفی شده است. برای بررسی معنادار بودن تفاوت رتبه‏بندی در دو روش از آزمون ویلکاکسون و فریدمن استفاده شد. نتایج آزمون فرضیه های تحقیق نشان می دهد که تفاوت معناداری در دو شیوه رتبه بندی نیروگاه‏ها یعنی روش راندمان و مدل پیشنهادی پژوهش وجود دارد. در بررسی مورد به مورد رتبه‏بندی به وسیله شاخص‏های انتخاب شده با مدل پژوهش مشخص شد، در رتبه‏بندی گزینه‏های تصمیم در مدل پژوهش و رتبه‏بندی گزینه‏ها یا هر یک از شاخص‏های اقتصاد مهندسی تفاوت معنادار وجوددارد. مطالعه موردی نشان می‏دهد که چگونه می‏توان از این رهیافت برای مسأله گزینش راهبردی ‏گزینه‏های تصمیم استفاده نمود.