ورزش، محیط زیست و بهداشت با یکدیگر ارتباط نزدیکی دارند به طوری که آلودگی های محیط با سلامت و کارآیی افراد در زمان آموزش ارتباط دارد و سلامت ورزشکاران را به مخاطره می اندازد.پ‍ژوهش حاضر به منظور بررسی وضعیت زیست محیطی و بهداشتی فضاهای ورزشی و رابطه آن با میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان تهرانی است. این تحقیق از نوع کاربردی و براساس داده ها از نوع توصیفی،پیمایشی ،به روش همبستگی واز نظر زمان ، آینده نگر است . جامعه و نمونه آماری این تحقیق کلیه فضاهای ورزشی شهر تهران می باشد،که به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی با تخصیص متناسب259 فضای ورزشی ( 227 فضای ورزشی سرپوشیده و 32 فضای ورزشی روباز) انتخاب شد. از آزمون کلوموگراف اسمیرنوف برای نرمال بودن داده ها ،از روش آماری همبستگی برای بیان ارتباط بین متغیر های تحقیق در سطح معنی داری 05/0=? ، از آزمون تی استیودنت برای بیان ارتباط بین جنسیت با میزان مشارکت در فعالیت بدنی ،از آنالیز واریانس یک طرفه پارامتری برای بیان مقایسه میانگین میزان مشارکت گروه های مختلف از لحاظ سطح تحصیلات و از روش رگراسیون برای اندازه گیری میزان مشارکت در فعالیت بدنی براساس متغیر های بهداشتی و زیست محیطی استفاده شد.نتایج نشان داد که وضعیت زیست محیطی اماکن ورزشی با میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان ارتباط معناداری دارد(001/0 p= ؛ 233/0r=) و نیز نتایج نشان داد که وضعیت بهداشتی اماکن ورزشی بر میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان ارتباط مثبت و معناداری دارد(039/0p= ؛ 128/0=r).یافته ها نشان داد وضعیت زیست محیطی ، کمیت و کیفیت فضاهای سبز ورزشی و نیز آگاهی و علاقه مدیران بر میزان مشارکت در فعالیت بدنی موثر است. هرچه محل انجام فعالیت های ورزشی مساعدتر باشد میزان مشارکت شهروندان در آن فضای ورزشی بیشتر است.