شماری از مهمترین نمایشنامه نویسان جهان، مانند: اوریپید، هنریک ایبسن، ، .... سوزان سونتاگ، به پرداخت شخصیت زن، موقعیت و جایگاه او در جامعه، فرهنگ و تاریخ و واکنش های او نسبت به رفتار دیگران به ویژه مردان پرداخته اند. از همه مهمتر آنچه تحول شخصیت گفته می شود، هدف عمده ی این نمایشنامه نویسان بوده است، و هدف این جانب نیز دقیقاً پرداختن به همین مقوله می باشد. در واقع نویسندگان این آثار یعنی اوریپید، ایبسن و سونتاگ در مده آ، خانه عروسک و بانوی دریایی کوشیدند تا نشان دهند که شخصیت های اصلی زن در برابر موانع و نیروهای متخاصم چه واکنشی از خود بروز می دهند و در نتیجه ی آن دچار چه تحولاتی می گردند. می توان یکی از مسائل عمده ای که به شناخت ادبیات نمایشی ختم می شود را، توجه به همین دست مایه ها دانست و نتایج حاصل از این مطالعات نه تنها در عرصه ی نمایشنامه نویسی ونمایشنامه شناسی سودمند است، بلکه به ما در عرصه های دیگر از جمله مطالعات فرهنگی و جامعه شناسی نیز یاری خواهد رساند و مقوله ایی بسیار قابل تأمل و تعمق است. در نتیجه شناخت گونه های اصلی تحول شخصیت و طبقه بندی آنها در این راستا، گام های موثری برای نظریه های انتقادی و نیز نقد تحلیلی شخصیت در ادبیات نمایشی را دربرمی گیرد