چکیده پژوهش حاضر، به تبیین تفاوت انگیزش تحصیلی و امید تحصیلی در بین دانش آموزان دبیرستان های تیزهوشان و عادی پرداخته است. نمونه آماری پژوهش 393 نفر، شامل 195 نفر دانش آموز تیزهوش و 198نفر دانش آموز عادی بودند که از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین دانش آموزان دبیرستان های شهر شیراز انتخاب شدند. انگیزش تحصیلی و امید تحصیلی به ترتیب، از طریق مقیاس انگیزش تحصیلی والرند و مقیاس امید تحصیلی سهرابی و سامانی(2011)، مورد سنجش قرار گرفت. نتایج تحلیلی تی مستقل نشان داد که انگیزش تحصیلی (بیرونی و درونی) و امید تحصیلی (عامل و گذرگاه)، در دانش آموزان دبیرستان های عادی بیشتر از دانش آموزان دبیرستان های تیزهوشان است. ولی در بعد فقدان انگیزش تفاوتی باهم نداشتند. در مقایسه دختران و پسران طبق تحلیل تی مستقل، فقدان انگیزش تحصیلی در پسران بیشتر از دختران بود. ولی در دیگر ابعاد انگیزش تحصیلی (بیرونی و درونی) و ابعاد امید تحصیلی (عامل و گذرگاه) تفاوت معنی داری بین پسران و دختران وجود نداشت.