کاتالیزور در بسیاری از موارد کاربرد دارد که در همه آن ها یک ماده واسطه (کاتالیزور) بر روی یکسیری تغییرات در حال انجام تاثیر می گذارد. در واقع لغت کاتالیزور در سال 1836 توسط برزلیوس برای توضیح برخی واکنشهای شیمیایی به کار رفت. امامطالعات مدرن و دقیق تر در این زمینه از اواسط قرن نوزدهم توسط دیوی آغاز شد که در آن زمان بر روی احتراق کاتالیتیکی بااستفاده از پلاتین مطالعه می کرد. اغلب کاتالیزورها به عنوان موادی تعریف می شوند که به واکنشهای شیمیایی شتاب می دهند بدون اینکه خودشان دچار تغییر شوند. کاتالیزور با شکستن پیوند بین ملکول ها آنها را به صورت اتمهای جدا از اهم درآورده و اتمها را جهت انجام پیوند آماده می کند.