سازمان نهادی اجتماعی است که که برای بقا به یکپارچگی و هماهنگی نیازمند است و ارتباطات در حفظ این عامل بقا نقش موثری ایفا می کند. از طرفی بحران شرایط ناپایداری است که به انسجام و هماهنگی سازمان لطمه می زند و جریان ارتباطات موثر را با اشکال مواجه می کند. در وهله اول هر سازمانی به دنبال آن است که از بروز شرایط بحرانی پرهیز کند. از این رو در این پژوهش به بررسی نقش مهارتهای ارتباطی مدیران در مدیریت بحران پرداخته شد. هدف این پژوهش آن بود که دریابد آیا مهارتهای ارتباطی مدیران شامل پنج مهارت ارتباط اثربخش یعنی خودگشودگی، همدلی، حمایت گری، مثبت گرایی و تساوی در مدیریت بحران نقش دارند یا خیر. جامعه آماری این پژوهش، کارشناسان بانک توسعه صادرات ایران هستند. داده های جمع آوری شده شامل پاسخ 270 نفر از کارشناسان بانک است. یافته های پژوهش بیانگر آن است که پنج شاخص مهارتهای ارتباطی شامل خودگشودگی، همدلی، حمایت گری، مثبت گرایی و تساوی که در این پژوهش مد نظر قرار گرفته است بر مدیریت بحران تاثیر دارند.