امروزه مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه با چالش های متعددی از قبیل اقتصاد مبتنی بر منابع طبیعی، آسیب پذیری و شکننده بودن اقتصادی و بروز مسائلی از قبیل بیکاری، فقر، جمعیت گریزی، سالخورده شدن افراد و نیروی کار، افزایش تقاضا برای خدمات اجتماعی، کاهش تحرک اقتصادی- اجتماعی، ضعف ظرفیت یا منابع اقتصادی و. مواجه هستند. یکی از راهبردهایی که اخیرا در اغلب کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته و حتی در برخی از این کشورها به اجرا در آمده است و نتایج مثبتی هم به همراه داشته، افزایش جریان های مالی و پولی در قالب سرمایه های گذاری خانواده های شهری در توسعه گردشگری روستایی بویژه در مالکیت خانه های دوم و غیره.... می باشد. در این راستا گسترش خانه های دوم در مناطق روستایی دارای چشم اندازهای طبیعی زیبا، نشاندهنده یک روند عمده در بازسازی روابط شهر و روستا با هدف استفاده از فضاهای روستایی و انگیزه تفریح و سرگرمی توام با اقامت گردشگران است. هدف از این پژوهش برررسی نقش جریان سرمایه های شهری – روستایی در توسعه پایدار گردشگری در دهستان حصار ولیعصر از توابع شهرستان بوئین زهرا می باشد. نوع تحقیق کابردی و روش مورد استفاده توصیفی- تحلیلی می باشد و برای گردآوری داده-ها از روش های کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه، مشاهده و مصاحبه) استفاده شده است جامع آماری این تحقیق 3 روستایی مورد مطالعه در دهستان حصار ولیعصر می باشد که به صورت تمام شماری مورد بررسی قرار گرفته اند. برای تجزیه و تحلیل داده های از آزمون های( t تک نمونه ای، فریدمن، ویلکاکسون، رگرسیون چند متغیره و تحلیل عاملی) بهره گرفته شده است. یافته های این تحقیق نشان داد که از دیدگاه ساکنین محلی توسعه گردشگری در ابعاد اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی، زیست محیطی و کالبدی توسعه روستایی را به دنبال داشته است. و براساس آزمون ویلکاکسون در دوره های قبل و بعد، بیشتر سرمایه گذاری انجام گرفته در دوره های بعد انجام گرفته است و زمینه را برای جذب سرمایه گذاری در گردشگری( خانه های دوم) فراهم کرده است. و در نهایت بر اساس آزمون تحلیل عاملی، بیشتر سرمایه گذاری های انجام گرفته شهری در توسعه گردشگری در ساخت خانه های چند طبقه و توسعه باغات خانوادگی صورت پذیرفته است.