امروزه سیستم های هوشمند به سرعت در حال گسترش اند. یکی از معروف ترین و جدیدترین آن ها شبکه ی میترهای هوشمند می باشد. این سیستم با امکاناتی که در اختیار می گذارد، نظارت بر نحوه توزیع انرژی را در مصارفی نظیر توزیع انرژی الکتریکی سهولت بخشیده است. به واسطه گستردگی شبکه توزیع انرژی الکتریکی، پیاده سازی سیستم میترهای هوشمند در فضای شهری به صورت بی سیم و ارتباط میترها به روش خوشه ای انجام می شود تا مدیریت و عیب یابی سیستم آسان تر گردد. از طرفی ساختار خوشه ای و ارتباط بی سیم هر دو بر قابلیت اطمینان سیستم تأثیر می گذارند. برای تحقق میترهای هوشمند در شبکه توزیع انرژی الکتریکی لازم است که مسئله قابلیت اطمینان سیستم میترهای هوشمند به دقت ارزیابی گردیده و راه های بهبود آن طرح و بررسی شوند. در این تحقیق ابتدا قابلیت اطمینان یک شبکه از میترهای هوشمند محاسبه می گردد. سپس اثر خوشه بندی روی قابلیت اطمینان بررسی می شود. مقایسه نشان می دهد که خوشه بندی قابلیت اطمینان شبکه میترهای هوشمند را کاهش می دهد. برای بهبود قابلیت اطمینان شبکه میتر های هوشمند سه روش کاهش برد ارسال سرخوشه، همپوشان شدن گره ها و مشارکتی شدن سرخوشه ها پیشنهاد می شوند. این سه روش با افزایش افزونگی گره ها و تغییر ساختار شبکه باعث افزایش قابلیت اطمینان می شوند. همچنین، برای پیش بینی و تقریب سریع قابلیت اطمینان، قوانین فازی مبتنی بر سه روش ارائه شده و در سیستم فازی mamdani پیاده می شوند. در نهایت قابلیت اطمینان حاصل از روش تئوری و نتایج حاصل از شبیه سازی در نرم افزار متلب مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرند.