استفاده از شبکه های سنسوری در سالهای اخیر با استقبال زیادی در بخشهای مختلف روبرو شده است یکی از اصلی ترین دعدعه های موجود در این شبکه ها افزایش زمان بر پا ماندن شبکه است. عدم استفاده از پروتکل های مسیریابی مناسب که توانایی حمایت از گروههای کم انرژی را داشته باشند موجب شده است که تعدادی از گرهها پس از مدت زمانی انرژی خود را از دست داده و موچب گسستگی در شبکه شوند. برای جلوگیری از این مساله باید تمهیداتی برای حمایت از گرههای کم انرژی در شبکه اندیشید. این تمهیدات درکنار الگوریتم هاتی که موجب یکنواختی مصرف انرژی در شبکه می شوند می تواند بسیار مفید واقع شود و موچب رسیدن به حداکثر طول عمر در یک شبکه سنسوری با منابع محدود انرژی شود. برای رسیدن به این فدف در این پایان نامه روشی ساده ولی بسیار کارامد ارایه شده است. در این پایان نامه در ابتدا با ایجاد مسیرهای زیر ساخت به صورت متناوب و ارایه بر چسب متناسب با انرژی باقی مانده به هر مسیر شبکه به نواحی بر چسبی متقاوت تقسیم می شود در ادامه کار با ایجاد مکانیزم تاخیری مناسبی در لایه mac برای ارسال بسته ها از ارسال جند باره بسته ها تا حد امکان جلوگیری می شود و بدین ترتیب از گرههایی با انرژی پایین حمایت می شود