رویداد های اقلیمی حدی سب خسارت های فاجعه بار در طبیعت و اجتماع انسانی می شود. بنابراین شناسایی و معرفی این رویداد مهمترین گام در پیشگیری و کاهش اثرات شان است. موضوع این تحقق تحلیل زمانی و مکانی امواج گرما و سرما با استفاده از داده های حداکثر و حداقل دمای روزانه 5 ایستگاه سینوپتیک شهر تهران در طی دوره آماری 2007-1987 است. نتایج حاصل از تحلیل زمانی امواج نشان می دهد که فراوان ترین شدید ترین و طولانی ترین امواج سرما در دهه ی اول دوره آماری (1997-1987) مشاهده شد در حالی که فراوان ترین و طولانی ترین امواج گرما، اکثرا در دهه دوم (2007-1998) رخ داده اند امواج گرمای شدید با بیشترین تداوم در سال های 1997 و 2003 و با بیشترین فراوانی در سال های 1989 و 2007 ثبت شده است. همچنین امواج سرمای شدید ترین و طولانی ترین امواج گرما(سرما) در ماه جولای (ژانویه) ثبت شده است. نتایج حاصل از تحلیل مکانی امواج گرما و سرما نیز نشان می دهد که دو بخش مرکزی و شمالی شهر تهران بیشترین تعداد روزهای حدی گرم را تجربه کرده اند. فراوانی تعداد روزهای حدی سرد در غرب بیش از شرق تهران است. شدیدتین امواج گرما در نواحی جنوبی، به خصوص جنوب شرقی و شدید ترین امواج سرما در شمال و حاشیه غربی شهر رخ داده است. فراوان ترین و طولانی ترین امواج گرما و سرما نیز در بخش مرکزی شهر دیده می شود. از نظر تغییرات زمانی نتایج تحقیق نشان می دهد که فراوانی وقوع و مدت امواج گرما در اکثر ایستگاه های شهر تهران در دهه اخیر 02007-1998) افزایش و در مقابل فراوانی وقوع شدتومدت دوام امواج سرما کاهش داشته است. همچین فراوانی کل تعداد روزهای حدی گرم(سرد) در طول آماری در اکثر ایسگاه ها افزایش (کاهش ) معناداری داشته است.