ایمنی در راکتور های هسته ای اهمیت بسیار دارد، چرا که در راکتور مقادیر قابل توجهی مواد رادیواکتیو قرار دارد که در صورت رها شدن می تواند فجایع انسانی و زیست محیطی خطرناکی ایجاد کند. یکی از رویدادهای مهم در راکتورها خاموشی آنی اضطراری است. بررسی کمی و کیفی این واقعه نامطلوب و تعیین عوامل اصلی به وجود آورنده و مخاطرات ناشی از آن در ارزیابی ایمنی اهمیت به سزایی دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی سیستم های ایمنی موجود در راکتور تهران و یافتن راه حل های برای ارتقاء سطح ایمنی آن می باشد . در این تحقیق با استفاده از مدل درخت خطا، یک مدل منطقی برای سیستم حفاظتی ساخته می شود. پس از آن توسط نرم افزار saphire، احتمال وقوع وقایع آغازگر، با استفاده از نرخ خرابی اجزاء و زیر سیستم ها مطالعه، و از نظر کیفی و کمی مورد تجزیه و تحلیل قرار داده می شود. خطای انسانی با روش تحلیلی spar-h بررسی گردید .در پایان احتمال کل اسکرم با در نظر گرفتن خطای انسانی و خطای سخت افزاری بدست خواهد آمد. نتیجه بدست آمده برای وقوع اسکرم، ناشی از خرابی سخت افزاری حدودا1e-6 ، و ناشی ازخطای انسانی در شرایط ایده آل تقریبا 1e-2 است. که نتیجه بدست آمده نشان دهنده چندین برابر بودن خطای انسانی نسبت به خطای سخت افزاری است. در فصل اول مقدمه، فصل دوم روش ارزیابی احتمالاتی ایمنی (psa) ، فصل سوم خطای انسانی و روش spar-h ، فصل چهارم آشنایی با راکتور تهران و اجزای آن بخصوص سیستم حفاظت راکتور ، فصل پنجم نحوه ی رسم درخت خطاهای حاصل از نرم افزار spar-h برای فرکانس وقوع اسکرم و نتایج حاصل ازlog book و نهایتاً در فصل ششم نتایج محاسبات مورد تحلیل و بررسی قرارگرفته وسپس اضافه کردن یک پیوست که به توضیح مختصر نرم افزار spar-h پرداخته شده است. در پایان پیشنهادات و راهکارهایی برای اصلاح و بهبود سیستم ارائه شده است.