هدف پژوهش حاضر آزمون فرضیه همگرایی با خلق، نقش تجارب هیجانی مثبت و منفی در قضاوت اخلاقی براساس نقش تعدیل کننده سیستم فعال ساز رفتاری (bas) و سیستم بازداری رفتاری (bis) بود. ابتدا 600 نفر از دانشجویان دانشگاه خوارزمی براساس پرسش نامه شخصیتی کارور و وایت مورد آزمون قرار گرفته و پس از تحلیل داده ها، بر اساس نمرات انتهایی توزیع تعداد 60 نفر از آن ها در چهار گروه دسته بندی شدند. سپس هر گروه شخصیتی (به طور انفرادی) در معرض القاء تجارب هیحانی مثبت و منفی قرار گرفتند؛ پس از هر مرحله القاء هیجان، دو داستان اخلاقی شخصی و غیر شخصی به آن ها ارائه شد تا به آن ها پاسخ دهند. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط، تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین چهار گروه آزمودنی بر اساس ابعاد هیجان تفاوت معناداری در قضاوت اخلاقی شخصی و غیر شخصی وجود دارد. القاء هیجان، می تواند عملکرد افراد را در قضاوت اخلاقی شخصی و غیر شخصی بر اساس ابعاد شخصیتی متاثر ساخته، و محرک های هیجانی مثبت و منفی منجر به قضاوت های غیر سودگرایانه در داستان-های اخلاقی شخصی می شوند.