محافظه کاری، عدم تقارن تایید هزینه ها و درآمد ها است. این عدم تقارن می تواند بر عملکرد مالی شرکت ها که در قالب اعداد و ارقام صورت های مالی گزارش می شود، اثر گذار باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین محافظه کاری حسابداری و نمره های کارایی مالی به عنوان معیار جامعی از عملکرد مالی است. برای این منظور متغیرهای سه دیدگاه محافظه-کاری ترازنامه ای، سود و زیانی و ترکیبی با نمره های کارایی مالی مورد آزمون قرار گرفت. براساس 123 شرکت در طی سال های 1381 تا 1390 و مدل اثرات ثابت، نتایج بیانگر آن است که محافظه کاری ترازنامه ای با نمره های کارایی مالی رابطه ندارد، اما روابط بین محافظه-کاری سود و زیانی و ترکیبی با نمره های کارایی مالی مثبت است. علاوه براین، شرکت ها برمبنای چارک های اول و سوم میانگین ده ساله نمره های کارایی مالی، به دو گروه با حد بالا و پایین تمره های کارایی مالی طبقه بندی شدند. نتایج بیانگر آن است که تفاوت معناداری در بین گروه های با حد بالا و پایین در نمره های کارایی از لحاظ محافظه کاری سود و زیانی و ترکیبی وجود ندارد.