چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه باورهای معرفت شناختی، باورهای انگیزشی و خودکارآمدی ریاضی با پیشرفت ریاضی دانش آموزان انجام شد. در این پژوهش نمونه ای با حجم 600 شرکت کننده به روش خوشه ای تصادفی از میان دانش آموزان دختر و پسر (263 پسر و 337 دختر) پایه ی اول دبیرستان های شهرستان فیروزآباد انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه ی باورهای معرفت شناختی شومر (1990)، پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (1993) و پرسشنامه خودکارآمدی ریاضی میدلتن و میگلی (1997) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. همچنین نمره ی دانش آموزان در درس ریاضی در نیمسال اول سال تحصیلی 1392- 1391به عنوان ملاک پیشرفت ریاضی در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و با همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج بدست آمده نشان داد که از بین مولفه های باورهای انگیزشی مولفه های جهت گیری درونی هدف، خودکارآمدی عملکرد یادگیری، کنترل باورهای یادگیری، جهت گیری درونی هدف و ارزش تکلیف؛ از بین مولفه های باورهای معرفت شناختی مولفه های قطعیت دانش و توانایی ثابت و متغیر خودکارآمدی ریاضی توانستند پیشرفت ریاضی را پیش بینی کنند. با توجه به این نتایج می توان گفت بین متغیر های باورهای معرفت شناختی، باورهای انگیزشی و خودکارآمدی ریاضی رابطه ی معناداری وجود دارد. بنابراین، با مداخله و بهبود باورهای معرفت شناختی، باورهای انگیزشی و همچنین خودکارآمدی ریاضی دانش آموزان، می توان بهبودی در پیشرفت تحصیلی آنها ایجان نمود. کلید واژه گان : باورهای معرفت شناختی، باورهای انگیزشی، خودکارآمدی ریاضی، پیشرفت ریاضی