چکیده: این پژوهش در سال زراعی 1391 به منظور مطالعه بررسی مدیریت مختلف گیاهان پوششی بقولات و غلات بر کنترل زیست توده، تراکم و انواع علف های هرز یک ساله و چند ساله در ذرت علوفه ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل (سامیان) اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل گیاهان پوششی گندمیان و بقولات علوفه ای در چهار سطح شامل 1- ماشک، 2- شبدر برسیم، 3- خلّر، 4- چاودار، و تیمار وجین کامل بدون گیاه پوششی و تیمار شاهد(بدون وجین و گیاه پوششی) و فاکتور دیگر نحوه مدیریت مالچ که شامل سه سطح ایجاد مالچ زنده، کف بر، و سرزنی از ارتفاع 30-20 سانتی متری پایین گیاه پوششی در 3 تکرار انجام گرفت. همچنین فاکتور دیگر دفعات نمونه برداری بود که دو بار نمونه برداری از علف های هرز انجام شد. تجزیه واریانس داده ها بر اساس آزمایش فاکتوریل دو عاملی برای ذرت و فاکتوریل سه عاملی برای علف های هرز بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی انجام گرفت. نتایج نشان داد که گیاهان پوششی چاودار ، ماشک، شبدر و خلّر نسبت به شاهد بدون گیاه پوششی به ترتیب 75، 70، 62 و 67 درصدزیست توده خشک کل علف های هرز را کاهش دادند. در بین گیاهان پوششی در تیمار چاودار کمترین زیست توده خشک علف های هرز یکساله وجود داشت، بعد از چاودار، خلّر بهتر از سایر گیاهان پوششی زیست توده خشک علف های هرز یک ساله را کنترل کرده و بعد از آن هم به ترتیب ماشک و شبدر در رتبه های دیگر قرار دارند. در نحوه مدیریت نیز کمترین زیست توده خشک علف های هرز یک ساله مربوط به تیمار مالچ زنده است. درصد کنترل زیست توده خشک علف های هرز چند ساله نیز در چاودار، ماشک، شبدر و خلّر به ترتیب 72، 71، 63 و 62 درصد به دست آمد. نتایج همچنین نشان داد که درتیمار وجین کامل بیشترین میزان عملکرد علوفه تر به دست آمد، در تیمار ماشک میزان عملکرد علوفه تر 56450 کیلوگرم در هکتار بود که با وجین کامل در گروه یکسان قرار داشت. کمترین میزان عملکرد علوفه تر در تیمار شاهد بدون گیاه پوششی و وجین به میزان 35000 کیلوگرم در هکتار بود. در نحوه مدیریت نیز در مالچ زنده بیشترین میزان عملکرد علوفه تر به میزان 52700 کیلوگرم در هکتار به دست آمد.