سرمایه اجتماعی در تداوم فرآیند مدیریت شهری و حل معضلات شهری از عوامل بسیار مهمی به شمار می آید. هدف از این پژوهش، ارزیابی و تحلیل توزیع فضایی سرمایه ی اجتماعی در سطح منطقه سه شهر اردبیل می باشد. روش تحقیق مطالعه حاضر، از نو پیمایشی بوده، داده های این پژوهش با استفاده از پرسشنامه و به روش نمونه گیری سهمیه ای با تاکید بیشتر بر جنسیت مرد به دست آمده است . در تحقیق حاضر، جامعه آماری همه افراد بالای 15 سال نواحی یازده گانه منطقه سه شهر اردبیل می باشند. نحوه پاسخگویی به سوالات، مراجعه ی مستقیم به شیوه رودررو بوده است. هم چنین برای ارزش گذاری و رتبه بندی نواحی از نظر میزان سرمایه اجتماعی از مدل تصمیم گیری چند معیاره topsis استفاده گردیده است. برای بررسی میزان سرمایه ی اجتماعی در سطح منطقه سه شهر اردبیل، شاخص های مورد بررسی ابتدا توسط کارشناسان مرتبط با امور شهری وزن دهی اولیه صورت گرفته و سپس از طریق مدل ahp وزن دهی شده و در مرحله بعد ازتاپسیس به عنوان روش تصمیم گیری چند شاخصه ای استفاده شده و در نهایت با استفاده از نرم افزار arc gis، نقشه سطوح برخورداری نواحی شهر ترسیم می شود. نتایج مدل تاپسیس براساس وزن های محاسبه شده نشان می دهد که در بین نواحی منطقه سه شهر اردبیل ناحیه 7، 10 و 6 در رتبه های اول، دوم و سوم و همچنین ناحیه 1 در رده آخر سطح بندی به لحاظ سرمایه اجتماعی قرار گرفته اند. در ضمن فرضیه تمایز نواحی به لحاظ سرمایه اجتماعی در طی فرآیند تحقیق مورد تایید قرار می گیرد.

در این طرح تحقیق به ارزیابی همکاری یونسکو با آموزش وپرورش ایران در مورد آموزش بزرگسالان پرداخته شده است که آموزش بزرگسالان را از سال 1327تا 1390 مورد بررسی قرار می دهد هدف از تحقیق این است که آیا همکاری آموزش وپرورش ایران با یونسکو تغییراتی در رشد روند سواد آموزی بزرگسالان داشته است ؟ چه موانع و عللی سبب کندی روند رشد سوادی آموزی بزرگسالان گردیده است ؟و چه عواملی باعث رشد و پیشرفت سواد آموزی بزرگسالان شده است؟ جامعه تحلیلی مورد استفاده در این طرح اسنادومدارک موجود در وزارت خارجه ، آموزش وپرورش ایران ، کمیسیون ملی یونسکو در ایران،اسناد و اطلاعات منتشره در پایگاه اطلاعاتی کمیسیون ملی یونسکو در ایران ،تحقیقات انجام شده در باره اهداف و عملکرد یونسکو در باره آموزش بزرگسالان، اسناد منتشره مرکز آمار ایران از سال1315 تا سال 1390در باره میزان رشد سواد آموزی بزرگسالان ،سرشماری های انجام یافته نفوس و مسکن از سال1335 تا سال1385و اطلاعاتی که نهضت سواد آموزی در پایگاه اطلاعاتی خودمنتشر کرده است می باشد لذا از روش ارزیابی و تحلیل اسنادی بهره گرفته شده است نبود امکانات رفاهی و راههای مواصلاتی و درآمد از موانع اساسی رشد روند باسوادی در قبل از انقلاب اسلامی ایران و اقدامات دولت در بر طرف کردن مشکلات مردم و رشد تکنولوژی و استفاده از اندیشمندان وطراحان آموزشی در تالیف و برنامه ریزی مواد آموزشی و همکاری با سازمان بین المللی یونسکو ازعوامل رشد روند سوادی آموزی درقبل و بعدازانقلاب اسلامی ایران است چون یونسکو به عنوان یک سازمان علمی و آموزشی وفرهنگی از نهادهای تاثیر گذار در رشد روند با سوادی در کشور بوده است به تشریح ساختار و وظایف این سازمان و کمیسیونهای ملی یونسکو در کشورپرداخته شده است.نتایج حاصل از همکاری یونسکو با آموزش و پرورش ایران حاکی ازآن است که آموزش وپرورش ایران با همکاری یونسکو با اجرای طرح های پیکار با بیسوادی و کمیته ملی مبارزه جهانی با بیسوادی در قبل از انقلاب اسلامی ایران میزان رشد باسوادی را از 15درصد در سال1335به 47در صد در سال1355برساند ودر بعداز انقلاب اسلامی با اجرای طرحهای آموزش دختران ، والدین ، پناهندگان و با تأمین هزینه طرح آموزش خانواده و اجرای طرح های مختلف نهضت سواد آموزی باعث رشد روند سوادی آموزی از 47 درصد در سال1355 به 91 در صد در سال 1390 گردد.