پژوهش حاضر با هدف مقایسه کارکردهای اجرایی، قضاوت اجتماعی و تاب آوری در بیماران مبتلا به اختلال ptsd، پانیک و افراد بهنجار انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعین مبتلا به اختلال ptsd و پانیک به مراکز روانپزشکی جنت شیراز و پزشکی قانونی اردبیل بود. نمونه پژوهش حاضر 30نفر بیماران ptsd ، 30 نفر بیماران پانیک و30 نفر افراد بهنجار بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون ، قضاوت اجتماعی آلدن و میلینگ و مقیاس شدت اختلال پانیک و اختلال استرس پس از سانحه استفاده شده است و برای سنجش کارکرد اجرایی از آزمون کارتهای ویسکانسین ، آزمون استروپ و فراخنای ارقام وکسلراستفاده شد..به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل چند متغیری(manova) ، تحلیل رگرسیون چند متغیری و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین کارکردهای اجرایی، و قضاوت اجتماعی (p<0/01) در بیماران ptsd و پانیک و افراد بهنجار (p<0/001) تفاوت وجود دارد. بین تاب آوری روانشناختی افراد بهنجار با بیماران پانیک و ptsd (p<0/001) تفاوت وجود دارد. بین کارکردهای اجرایی و شدت علائم در بیماران ptsd رابطه وجود دارد، بین قضاوت اجتماعی و شدت علائم در بیماران ptsd رابطه وجود ندارد. و بین تاب آوری و شدت علائم در بیماران ptsd رابطه وجود دارد. در بیماران مبتلا به اختلال پانیک بین بین قضاوت اجتماعی و تاب آوری و شدت علائم رابطه وجود دارد ولی بین کارکردهای اجرایی و شدت علائم در این بیماران رابطه ای وجود ندارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان می دهد که از بین متغیرهای کارکردهای اجرایی، قضاوت اجتماعی و تاب آوری ؛ کارکردهای اجرایی و تاب آوری شدت علائم بیماران ptsd را پیش بینی می کند ، و در بیماران پانیک تنها قضاوت اجتماعی پیش بینی کننده شدت علائم می باشد . بطور کلی نتایج پژوهش نشان می دهدکه، اختلالات اضطرابی مانند اختلال وحشت زدگی و اختلال استرس پس از سانحه برکارکردهای اجرایی افراد تأثیر منفی دارد. همچنین تاب-آوری روانشناختی می تواند به عنوان ابزاری در جهت کاهش تنش و استرس در شرایط ناگوار استفاده شود و نقش بسزایی در بهزیستی روانشناختی افراد داشته باشد. از سوی دیگر فرایندی مانند قضاوت اجتماعی رابطه ای متقابل با این حالات هیجانی دارد و می تواند بر آنها تأثیرگذار بوده یا تحت نفوذ آنها قرار گیرد.