چکیده : حاشیه نشینی مفهومی مدرن و مرتبط با زندگی شهری است که ناشی از شهرنشینی و صنعتی شدن جوامع می باشد.حاشیه نشین به فردی اطلاق می شود که به دلایل مختلفی مانند مهاجرت، تبعیض، طرد اجتماعی و فقر اقتصادی از بافت و متن اصلی اجتماع، فرهنگ و اقتصاد دور افتاده و به طور معمول در نواحی حاشیه ای شهرهای بزرگ و در برخی محلات فقیرنشین ساکن شده است. خصوصیات و سبک زندگی خاص این گروه باعث شده است تا در برابر هرگونه آسیب اجتماعی بی دفاع بوده و در معرض ارتکاب جرم برای تأمین مایحتاج و گذران زندگی خود قرار گیرند.بدین روی تحلیل و بررسی(مبانی نظری تأثیرات حاشیه نشینی بر ارتکاب جرم) از اهمیت ویژه ای برخوردار است. واضح است که بررسی جرایم ارتکاب یافته توسط حاشیه نشینان ( با تکیه بر مناطق حاشیه ای جنوب کلان شهر تهران) با هدف شناخت انواع و فراوانی بزهکاری و همچنین رابطه این مناطق با ازدیاد بزهکاری، کمک جدی به مقوله آسیب شناسی در بررسی موضوع حاشیه نشینی داشته و سبب می شود تا زمینه های اصلی پدیدآورنده فساد، انحراف، بزهکاری و ... مشخص شده و در این راستا به دنبال ارائه راه حل هایی جهت پیشگیری و کنترل وقوع جرم در این راستا به دنبال ارائه راه حل هایی جهت پیشگیری و کنترل وقوع جرم در این مناطق باشیم. در این زمینه شناسایی(انواع و فراوانی جرایم ارتکابی حاشیه نشینان و مجرمین و بزه دیدگان خاص این مناطق) آن هم به کمک داده های آماری و از طریق توزیع پرسشنامه در میان ساکنین سبب خواهد شد تا بیشترین میزان جرایم ارتکابی در مناطق حاشیه نشین آن هم از دید شهروندان ساکن و همچنین مجرمین و بزهکاری و بزه دیدگان این مناطق شناسایی شوند.