منطقه مورد مطالعه در جنوب و جنوب غرب شهر شیراز در فارس داخلی، کمربند چین خورده-رانده زاگرس واقع شده است. در این پژوهش تحلیل ساختاری تاقدیس سبزپوشان و هندسه مخزن دهرم و نیز گسل سبزپوشان و تأثیر آن بر این تاقدیس مورد بررسی قرار گرفته اند. نتیجه حاصل از ترسیم 8 برش عرضی تقریبا? عمود بر ساختارهای منطقه و یک برش طولی نشان می دهد، تاقدیس سبزپوشان یک چین نامتقارن با تمایل به سمت جنوب غرب است. این تاقدیس با قرار گرفتن در زون گسلی سبزپوشان از سه بستگی شمال غربی،مرکزی و جنوب شرقی تشکیل شده است که فقط بستگی شمال غربی این تاقدیس دارای روند شمال غربی-جنوب شرقی است و از روند تاقدیس های منطقه تبعیت می کند.این تاقدیس در رده بندی (mitra.2003) یک multi-detachment faulted foldاست که در اثر اندرکنش بین چین خوردگی وگسلش شکل گرفته است. گسل های عبوری از منطقه مورد مطالعه گسل های سبزپوشان1، سبزپوشان2 و راندگی ظفرآباد هستند. در اثر عملکردگسل سبزپوشان1 که گسلی امتداد لغز راستگرد با مولفه راندگی است و راندگی ظفرآباد که با راندن یال شمالی تاقدیس سبزپوشان بر روی یال جنوبی آن در نزدیکی دماغه جنوب شرقی بستگی مرکزی باعث حذف یال جنوبی در سطح زمین شده است، در بستگی مرکزی ساختار گل مانند مثبت ایجاد کرده است. عملکرد گسل های سبزپوشان1 و سبزپوشان2 در بستگی شمال غربی نیز منجر به ایجاد ساختار گل مانند مثبت شده است. نتیجه بررسی شکستگی های منطقه، جهت فشارش در این ناحیه را در جهت ne-swرنشان می دهد که با جهت برخورد صفحه عربی- اوراسیا مطابقت دارد. با ترسیم نقشه ugc گروه دهرم در تاقدیس سبزپوشان به ارزیابی هندسه مخزنی گروه دهرم پرداخته شد. نتیجه این ارزیابی تأثیر گسل های پی سنگی سبزپوشان1، سبزپوشان2 و راندگی ظفرآباد بر این هندسه مخزنی است که در بستگی شمال غربی،500 متر بستگی مستقل از گسل وجود دارد که در نتیجه بهترین گزینه برای حفاری چاه جهت دسترسی به ذخایر هیدروکربنی احتمالی در این تاقدیس بستگی شمال غربی می باشد که البته به علت جدایش عمودی زیاد گسل سبزپوشان و احتمال آسیب جدی پوش سنگ در این منطقه حفاری با ریسک بالایی همراه است. واژه های کلیدی: تاقدیس سبزپوشان، گسل سبزپوشان، مخزن گروه دهرم، فارس داخلی، کمربند چین خورده-رانده زاگرس.