چکیده: این پایان نامه در دو فصل اصلی تنظیم شده است: در فصل اول مروری بر تئوری و پیشینه تحقیق شده است. این فصل مواردی از جمله معرفی مختصری از حسگرهای شیمیایی، دلایل اصلاح الکترود در الکتروشیمی، معرفی نانولوله های کربنی و در نهایت معرفی ترکیباتی که اندازه گیری بر روی آنها انجام شده را شامل می شود. فصل دوم، شامل بخش تجربی است و در دو قسمت ارائه شده است: در قسمت اول کار حاضر، یک الکترود خمیرکربن جدید اصلاح شده با نانولوله های کربنی و وینیل فروسن برای اندازه گیری لوودوپا در حضور تریپتوفان به کار رفت. ولتامتری چرخه ای، کرونوآمپرومتری و ولتامتری موج مربعی برای مطالعه رفتار الکتروکاتالیزوری الکترود اصلاح شده نسبت به اکسایش لوودوپا در محلول آبی (0/7=ph) به کار رفتند. منحنی های کالیبراسیون به دست آمده برای لوودوپا در دو محدوده ی 5/7-1/0 و mµ 0/600-5/7 خطی می باشند. حد تشخیص برای لوودوپا mµ 05/0 به دست آمد. ضریب نفوذ برای اکسایش لوودوپا در سطح الکترود اصلاح شده مقدار cm2 s-16-10×92/4 محاسبه شد. روش حاضر برای تعیین لوودوپا و تریپتوفان در نمونه ادرار به کار گرفته شد. در قسمت دوم کار، کاربیدوپا در حضور فولیک اسید با استفاده از الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانولوله ها ی کربنی و وینیل فروسن در محلول آبی (0/7 (ph=اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که، الکترود بر حسب فعالیت الکتروکاتالیزی خود برای اکسایش کاربیدوپا کارامد است. پتانسیل پیک برای اکسیداسیون کاربیدوپا به اندازه ی mv 340 در مقایسه با الکترود خمیر کربن اصلاح نشده پایین تر می باشد. با استفاده از ولتامتری موج مربعی، اندازه-گیری کاربیدوپا و فولیک اسید در یک مخلوط می تواند با یک اختلاف پتانسیل تقریبا mv 330 به صورت مستقل از هم انجام گیرد. حسگر الکتروشیمیایی پیشنهادی منحنی کالیبراسیون خطی برای کاربیدوپا در دو گستره ی 0/10-0/1 و mµ 0/700-0/10 و حد تشخیص mµ 2/0 ارائه داد. سرانجام روش پیشنهادی برای اندازه گیری کاربیدوپا و فولیک اسید در نمونه ادرار به کار برده شد. کلید واژه ها: حسگر الکتروشیمیایی، لوودوپا، کاربیدوپا، فولیک اسید، تریپتوفان، الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانولوله ی کربنی