تفسیر پدیده های مغناطیسی در علم مغناطیس سنجی نیاز به درک صحیحی از رابطه ی بین خودپذیری مغناطیسی سنگ و مقدار کانی های مغناطیسی موجود در آن به خصوص مگنتیت دارد. مساله اصلی در سنگ شناسی مغناطیسی، تعیین الگوی همبستگی خودپذیری مغناطیسی به مقدار کانی های مغناطیسی موجود در آن، که عمدتا مگنتیت است، می باشد. مطالعات گذشته برای توصیف این همبستگی بر یافتن یک معادله منحصر به فرد یا مجموعه ای از معادلات با استفاده از تحلیل های آماری، تمرکز داشته اند. حاصل این همبستگی ها معمولا برای تفسیرهای کیفی مفید است و برای شبیه سازی های کمّی مناسب نیستند. در این تحقیق، ما تحلیل همبستگی را با تکنیک شبکه های عصبی ترکیب کردیم تا نه تنها همبستگی بین خودپذیری مغناطیسی و مقدار کانی های مغناطیسی در سنگ را تعیین کنیم، بلکه همچنین خود پذیری مغناطیسی را با توجه به مقدار کانی های مغناطیسی موجود در سنگ به طور دقیق شبیه سازی کنیم. با این حال، مساله معکوس آن یعنی تعیین مقدار مواد مغناطیسی موجود در سنگ یا توده معدنی با استفاده از خودپذیری، با توجه به کاربردهای ناشناخته آن، کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. این تحقیق با استفاده از داده های چاه پیمایی و آنالیز مغزه های حفاری که از کانسار سنگ آهن مگنتیتی باغک در مجموعه بزرگ معادن سنگ آهن سنگان، جمع آوری شده است، یک کاربرد جدید از حل این مساله معکوس با استفاده از شبکه های عصبی برای تعیین محدوده کانی سازی، جداسازی ماده معدنی از باطله و برآورد درجای عیار سنگ آهن در توده های مگنتیتی ارائه می دهد.