درگیری سیاسی میان فلسطینی ها و اسراییل، یکی از مهمترین منازعات خاورمیانه در قرن بیستم، به ویژه پس از جنگ جهانی دوم بوده است. با گذشت چندین دهه از آغاز این درگیری، همچنان هیچ راه حل مورد پذیرش برای دو طرف برای برون رفت از این بحران بدست نیامده است. این پژوهش با طرح این سوال اصلی که آیا منازعه فلسطین و اسراییل علت اصلی به وجود آمدن محیط امنیت ناپایدار در خاورمیانه پس از جنگ جهانی دوم بوده است؟ این فرضیه را در مورد آزمون قرار می دهد که منازعه فلسطین - اسراییل علت اصلی ناامنی خاورمیانه پس از جنگ جهانی دون نبوده است، اما به دلیل پیوند آن با مساله عربیسم و اسلام گرایی به اوج گیری بحران ها و جنگ ها در خاورمیانه کمک کرده است. در فصل دوم این پژوهش تلاش شده است تا با ارایه تعریفی از بحران و ابعاد مختلف آن در فصل دوم، شاخصی برای تشخیص مهمترین بحران های خاورمیانه پس از جنگ جهانی دوم بدست آید و در فصل های سوم تا ششم، با بررسی بحران های منطقه، میزان ارتباط آن ها با مساله فلسطین، تبیین شود. نتایج این بررسی ها همان طور که در فصل آخر ارزیابی شده است، موید فرضیه اصلی این پژوهش می باشد.