چکیده هدف از تحقیق حاضر تعیین ارتباط بین رابطه مربی- ورزشکار با ترس از شکست در ورزشکاران نوجوان بود. شرکت-کنندگان شامل 300 ورزشکار پسر با میانگین سن (92/1 ±40/16) بودند که بطور تصادفی- طبقه ای از میان ورزشکاران نوجوان شهر کرمانشاه، انتخاب شدند و پرسشنامه های رابطه مربی- ورزشکار (cart-q) جووت و تومانیز (2003) و ترس از شکست دیوید کونروی (2002) را تکمیل کردند. رابطه بین متغیرها و متغیرهای پیش بین بر متغیر ملاک بوسیله ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در سطح معنی داری 05/0 p< تعیین شد. ضریب همبستگی پیرسون یک ارتباط منفی معنی دار بین رابطه مربی- ورزشکار با ترس از شکست در ورزشکاران نشان داد. تحلیل رگرسیونی قابلیت پیش بینی ترس از شکست را از روی مولفه های تعهد و مکمل آشکار ساخت، اگرچه رابطه معناداری بین نزدیکی و صمیمیت با ترس از شکست یافت نشد. بر مبنای یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت هنگامی که رابطه مربی- ورزشکار در یک محیط با تعهد و همکاری لازم باشد ترس از شکست در ورزشکاران کاهش می یابد، اما نزدیکی و صمیمیت بین مربی و ورزشکار بر روی ترس از شکست ورزشکاران، تأثیری ندارد. همچنین نتایج نشان داد که بین رابطه مربی- ورزشکار در ورزش های تیمی و انفرادی تفاوت معناداری وجود دارد، اما بین متغیر ترس از شکست در ورزشکاران نوجوان در رشته های تیمی و انفرادی تفاوت معناداری وجود ندارد. واژه های کلیدی: ارتباط مربی- ورزشکار، ترس از شکست ، ورزشکاران نوجوان.